Becoming me 6: De tantra retreat

(Deel 1)

De tantra retreat

Ik dacht altijd dat tantra over seks ging. Wanneer iemand het over tantra had kwamen er gedachten in mij op als: “Ja lekker excuus voor één grote orgie!” of: “Ja prima excuus om met Jan en alleman het bed in te duiken.”

Interessante gedachtengang he…..

Afke volgde ik al een tijdje. Een prachtige vrouw, leeftijdsloos, stralend, verliefd op het leven. Althans dat is wat ik op instagram zag. Het intrigeerde me en tegelijkertijd irriteerde het me! Hoe in godsnaam kon iemand zo zijn??
Zo blij, zo liefdevol, zo puur.

Soms keek ik haar stories, vol verlangen om ook zo van het leven te houden, van mijn lichaam te houden en van mijn medemens.

En zoals eigenlijk met alles wat ik kies of over twijfel om te gaan doen; het achtervolgt me. Overal kwam het op mijn pad: Tantra.

Wanneer je op google “tantra betekenis” intypt, krijg je dit: “Tantra is een eeuwenoude Indiase filosofie die streeft naar eenheid met de universele, goddelijke energie. Hierbij wordt gebruikgemaakt van rituele handelingen, tantrische yoga en meditatie.”

Hoe meer weerstand ik over het algemeen bij iets voel, hoe meer ik vaak weet dat ik het moet doen.
Na een gesprek met mijn coach, wat twijfel berichtjes naar Afke en het erkennen van een diep verlangen, besloot ik mezelf op te geven.
Dit was in februari.

Op mijn verjaardag (18 feb) op Formentera bereikte ik een soort dieptepunt. Ik wist het allemaal niet meer! Huilend zat ik op het strand naast Dorien. Grote snikken. Ik vroeg me van alles af:

  • wat ga ik doen met mijn bedrijf?
  • waar ga ik wonen?
  • krijg ik ooit nog een relatie?
  • komt er ooit nog een gesprek tussen mij en mijn ex?
  • hoe laat ik hem los?
  • hoe leer ik ooit meer van mezelf houden?
  • hoe leer ik een juiste man aantrekken en een gezonde relatie te hebben?

Etc etc.

Hoe dichter het Tantra retreat in de buurt kwam, hoe zenuwachtiger ik werd. Ik wist totaal niet wat ik me erbij moest voorstellen. Één ding wist ik wel: Ik was BANG.

De dag van de start van de retreat was ik de eerste om te arriveren. Ik moest ook het minst ver van alle deelnemers 😉 Vooraf aan deze dag waren er al wat gesprekken in de groeps app en had ik even op ieder whats app fotootje geklikt, zodat ik van iedereen een beeld had. Of zal ik zeggen een vooroordeel had?? (oepsss!)

Toen ik niets vermoedend op de bank zat te wachten tot de andere deelnemers arriveerden, kwamen er twee mannen binnen. Ik bleek ze allebei te kennen. De één al jaren, de ander had ik een week ervoor in een strandtentje ontmoet tijdens een wandeling.
De moed zakte me direct in de schoenen. Ik was niet meer anoniem voor mijn gevoel. Één van de mannen, daar voelde ik me altijd erg geïntimideerd bij… Dat beloofde wat…..
De deelnemers druppelde langzaam binnen. Vrouwen, mannen, de extra begeleiders en Afke en Stef die ons mee zouden nemen in de wereld van tantra.

Officieel startte de retreat de volgende ochtend als alle deelnemers er waren.

Omdat deze week zo intensief was, heb ik geen idee meer van de volgorde van de dagen. Een dag zag er ongeveer zo uit:

  • morning practice (yoga/work out)
  • smoothie
  • sessie
  • brunch
  • kort tijd voor jezelf
  • sessie
  • diner
  • sessie
  • naar bed

De week zat zo steengoed in elkaar en omdat je er volle bak ingaat, kom je hoe dan ook op een breaking point. Voor mij was deze week het meest transformationele dat ik ooit gedaan heb…..

Tot mijn verbazing barstte ik de eerste dag al in tranen uit door een simpele oefening: je loopt rond in de ruimte tot je iemand ontmoet. Je kijkt diegene aan en zegt: “I am your mother, your sister, your daughter and I love you.” De mannen zeggen: “I am your father, your brother, your son and I love you.” Toen Stef tegenover me stond en dit tegen me zei, brak ik. Het raakte elke cel in mijn zijn. Want we zijn allen één.
Ik voelde het verdriet van het missen van mijn moeder, het niet matchen met mijn familie, het missen van kinderen en een partner. Alles tegelijk. Mijn eerste “wall” was direct afgebroken.

De hele week werd prachtig opgebouwd. Op alle gebieden gaf ik mezelf elke keer een beetje verder bloot.

Al snel kwam ik tot de ontdekking in een oefening waarbij we een man dichterbij mochten laten komen en de woorden: come, stop, go back gebruikten, dat ik mijn adem inhoudt bij mannen. Ik geef mezelf geen tijd om te voelen, te ademen. Ik ben zo met de ander bezig dat ik mezelf compleet vergeet. Wanneer ik versmelt met de ander, ga ik uit mijn centrum, stop met ademen, verkramp en krijg uiteindelijk overal pijn. Ik vraag me af of er ooit een man in mijn leven is geweest waarbij ik me ECHT veilig heb gevoeld….
Confronting……

Vele oefeningen volgen en ik kom tot een prachtige ontdekking:
Wanneer ik mensen ECHT aankijk, kijk ik vanuit mijn hart, dan heb ik geen oordeel. Niet over mezelf, niet over de ander. Er is dan niks anders als pure connectie.

Wanneer we door een intensieve dag twee zijn, zakt de moed me in de schoenen. Er wordt ons gevraagd een sarong mee te nemen naar de sessie vanavond.
Ik weet het zeker: We “moeten” NAAKT.

Ik overweeg even om naar huis te gaan. Overigens heb ik dat bij elke oefening gevoeld: “Dikke doei! Dat ga ik niet doen, ik ga naar huis!”

Uiteindelijk blijf ik en zit ik met een sarong in mijn hand in een kring met alle deelnemers. De spanning is om te snijden.

To be continued…..