Skip to content

UNDER CONSTRUCTION

Linktree

Klik op onderstaande knoppen om direct naar mijn aanbod te gaan:

Unbox your system: Duik in jouw onderstroom: online programma

what’s app Anne

Volg mij op

INSTAgram

@PINK_ANNEFERMONT

Niet weer zo een LOI coach!Onlangs was ik op een

Niet weer zo een LOI coach!Onlangs was ik op een middelbare school om te praten over een clientje (zo noem ik “mijn” kinderen die bij mij gecoacht worden).Ik ging in gesprek met de mentor en de zorgondersteuner. Door de opleidingservaring onderaan de mail van de mentor zag ik al dat we zeer waarschijnlijk op één lijn zouden zitten.Toen de zorgondersteuner aanschoof, voelde ik een enorm koude energie met veel weerstand op me af komen. Het bracht me even van m’n stuk (hoeraaaaa voor echt álles aanvoelen 😑😉). Ik startte het gesprek met: “Kunnen jullie eerst delen wat de insteek van dit gesprek is?”De zorgondersteuner begon zichtbaar geïrriteerd en met veel “stevigheid” te vertellen wat ze dacht dat mijn clientje nodig had. Daarbij liet ze duidelijk doorschemeren hóe belangrijk “professionele” en “reguliere” hulp nodig was. Want, en ik quote: het was wel duidelijk dat er wat interventietjes waren gedaan die niet hadden geholpen en dan nu ook “gesprekjes” met mij (adem in adem uit😉)Ik bleef rustig luisteren en observeerde wat er met me gebeurde van binnen. Ik voelde hier en daar wat boosheid opkomen. Ik ademde eens diep in en uit, zakte wat meer in m’n stoel en herhaalde voor mezelf: “Anne blijf in verbinding.”Toen ze uitgesproken was, zei ik: “Wat fijn om te zien dat jullie zo begaan zijn met X. Ik zie ook dat X trauma gerelateerde klachten heeft en ik ben daar ook mee bezig geweest, gezien ik daar veel over weet.” Ik opende mijn mapje en liet zien wat ik tot nu toe gedaan had met X.
De weerstand zakte zichtbaar en haar interesse groeide. Ze eindigde met: “Zou je dit in een verslagje kunnen zetten?”We sloten positief af met de conclusie dat we allemaal achter het kind staan.Soms is het hard werken om in verbinding te blijven.LEES VERDER IN DE COMMENTSFoto: uit 2017 door @johankaterbergphoto 💜

Wanneer het bij ondernemers niet stroomt….….

Wanneer het bij ondernemers niet stroomt….….zít het in de onderstroom.Warning: dit bericht kan triggeren.Ik spreek en zie ze veel: vrouwelijke ondernemers die bijna niks verdienen, nog nooit van hun bedrijf hebben kunnen leven, of ondernemers in over drive die zichzelf over de kop werken.Jouw systeem van herkomst en de trauma’s (en nee trauma’s hoeven niet “groot” te zijn) die je daar hebt opgelopen, hebben niet áltijd invloed op alléén je relaties. Juist ook op je onderneming/werk.Het zit em vaak in het niet insluiten van de ouders. Vrouwen die ouders (of een ouder) hebben gehad die er niet voor hen zijn geweest hoor ik vaak zeggen:
“Ja ik snap precies wat daar gebeurd is en ik heb er vrede mee.” (HOOFD. Het lijf zegt iets namelijk heel anders!)“Ik ben nu al zoveel terug gegaan naar vroeger door erover te praten, ik heb daar geen zin meer in.” (HOOFD als ingang)“Ik ga mijn ouders echt niet insluiten of eren na alles dat ze gedaan hebben.” (Begrijpelijk, het is ook pijnlijk. Tegelijkertijd beweeg je wég van je pijn en daar zit juist de oplossing).Je bent 50% je moeder. Je bent 50% je vader. Door (één van) hen af te keuren, keur je jezelf af.En dan voelt het dus stroperig in je onderneming. Alsof je continue tegen de stroom in zwemt. Want je sluit een deel van jezelf uitJe kunt dan duizend businesscoach sessies of human design sessies doen om jezelf te “begrijpen.” Je onderstroom blijft hetzelfde. Daar verandert niets.Zonde.Ik gun je meer.Ik ben me er bewust van dat deze post wat oproept. Ik keur geen methodes af! Ik houd van businesscoaching, strategie, marketing en human design. Het gaat je alleen niet naar de kern van je trauma’s brengen. En dat doet opstellingen werk wel.Liefs AnneP.S op de foto ik met mijn moeders sieradenkist 🥰

Een taaluitdaging…. Of zoals het in het (onderwi

Een taaluitdaging….
Of zoals het in het (onderwijs)systeem genoemd wordt: een taalontwikkelingsachterstand.Dit is de doelgroep waar ik nu even juf voor mag zijn…..
Afgelopen zondag voelde ik me weer een stagiaire toen ik in bed lag. Zenuwachtig, niet kunnen slapen. Kan ik dit wel?14 kindjes van rond de 8,9,10 jaar komen maandagochtend binnen. Ik geef alle kinderen een handje en daal af naar hun hoogte: “Ik ben juf Anne, wie ben jij? Aangenaam, wat fijn dat je er bent.”Gedurende de dag zijn er een aantal “boys from the hood” (voor de mensen die in Middelburg wonen: edelstenen buurt Dauwendaele 😉) aan het praten in “straattaal.” Ik hoor: “Ja man vet coole daggu” (hond). “Oh zeg ik, ik kan ook veel Surinaamse woorden.” Ik gooi er wat woorden in als osso, waggie en doekoe. Vier paar grote bruine ogen kijken me aan😳 “Juf hoe kan jij straattaal?” Ik leg uit dat het uit het Surinaams komt en ik lang een Surinaamse vriend had. Je snapt, ik heb het helemaal gemaakt! Juf Anne is officieel COOL 😂Zo is er ook een jongetje dat stottert en onderzocht wordt op autisme. Hij heeft, zoals je dat vaak ziet, een hyperfocus op een onderwerp, in dit geval: reptielen en dus heeft hij twee rubberen salamanders bij zich, die natuurlijk super afleidend werken. Nadat ik ze jut&jul heb genoemd (grote smile van het manneke), zet ik ze op de kast en zeg: “Kijk, hier kunnen jut&jul heel goed kijken hoe goed jij werkt. En kijk eens! Ze zitten hand in hand!” Ik heb de handjes van de salamanders op elkaar gelegd 😉 Je begrijpt jut&jul zitten vanaf nu hand in hand op de kast
🥰
Aan het einde van de dag vraag ik de kinderen: “Wat was het fijnste vandaag?”
Een meisje met heel weinig taal tot haar beschikking, kijkt me met ontroerde ogen aan en zegt: “Dat jij zo…. vanochtend, deed.” Ze schudt met haar ene hand haar andere hand.Ik slik. Haar fijnste moment was dat ik haar een handje gaf ‘s ochtends. Ik besluit ter plekke dat ik dat elke ochtend ga doen.Liefde. Dikke vette liefde voor deze kindjes 💜Foto: uit 2016 gemaakt door @johankaterbergphoto

Ontvolg me! 😉Sinds het nieuwe jaar daalt het

Ontvolg me! 😉Sinds het nieuwe jaar daalt het aantal volgers met de dag op mijn insta. En het voelt eigenlijk wel lekker 🙈
Zelf heb ik ook veel mensen met wie ik geen contact meer heb ontvolgd, in liefde hoor!🫶Ik heb op het moment geen idee waar ik over wil posten. Ik deel wat me bezighoudt momenteel. Ik denk nergens over na en ik ben ook niks aan het “verkopen.” Als ik dat wel doe, voel ik mega veel weerstand in mezelf.De coach trajecten die ik momenteel heb lopen zijn businesscoach trajecten en kindercoach trajecten. Ze zijn allemaal organisch naar me toe gekomen.Mensen hebben mij ergens gezien, mijn energie gevoeld en wisten: ‘Ik moet bij haar zijn.” En vooral: “Bij haar voel ik me veilig.”
Veiligheid. Het blijft één van mijn allergrootste kernwaarden.Toen ik laatst bij mijn eigen therapeut was en vertelde dat het me frustreert dat ik nu nog niet altijd doe waar ik het allerbest in ben, namelijk groepen begeleiden, space holden en opstellingen begeleiden, zei mijn therapeut: “Maar Anne, zie je niet HOEveel je momenteel aan het doen bent?”
Ik liet het even zakken. Het klopt. Best veel ballen😉Mijn nieuwe onderwijs project is deze week gestart (morgen daar een post over want ik heb PARELTJES van verhalen over deze geweldige 14 zieltjes die ik drie maanden mag begeleiden) en het is oprecht geweldig. Ik voel nu al zoveel liefde voor deze kindjes.Ik denk dat voor alles een tijd is. En dit is het voor nu. Unbox your system intensive gaat dit jaar nog starten, ik weet alleen de exacte datum nog niet. Ik wacht tot er een groep is gevormd (meer info? Zie hoogtepunt)En boy oh boy wat is dat nieuw…. dat go with the flow.
OVERGAVE (het woord waar ik jaaaaren letterlijk op kotste 🤢 whahaha) Ook in mijn privé heb ik een grote beslissing genomen. Die voelt eng en nieuw. En voor het eerst voel ik ook dat mijn “privé” niet op insta hoeft.Ik ben gewoon benieuwd he….. Merk jij verandering in je social media gebruik, naarmate je zelf ontwikkelt of verandert?

@PINK_ANNEFERMONT

Privacy
Algemene voorwaarden
Anne@pinkcoaching.nl

© PINK, ANNE FERMONT 2024